Kandydaci na wyższe studia prawnicze wybierają właśnie taką drogę swej edukacji czasem z przypadku, czasem kierując się misją, czasem zamiłowaniem do historii i prawa, a czasem kuszeni lukratywnym stanowiskiem i zarobkami. Bez względu jednak od pobudek, jakimi się kierują, każda osoba aspirująca do wykonywania jednego z zawodów prawniczych, musi spełnić określone wymagania i procedury, oraz przejść niełatwą drogę edukacyjną.

Zawód adwokata w Polsce reguluje ustawa z dnia 26 maja 1982 r. Prawo o adwokaturze (Dz. U. 1982 nr 16 poz. 124). W myśl art. 4 ust. 1 tej ustawy, zawód prawnika polega na świadczeniu pomocy prawnej, a w szczególności na udzielaniu porad prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed sądami i urzędami.

Adwokatem, prokuratorem, radcą prawnym czy też sędzią może zostać każdy ten, kto przejdzie z pozytywnym efektem całą drogę edukacyjno-egzaminacyjną oraz praktyczną. Aby zostać wpisanym na listę na przykład adwokatów, kandydat musi spełniać pewne wymagania, o których mówi ustawodawca w art. 65 ustawy, a mianowicie:

• musi być nieskazitelnego charakteru i swym dotychczasowym zachowaniem dawać rękojmię prawidłowego wykonywania zawodu adwokata,
• musi korzystać w pełni z praw publicznych oraz mieć pełną zdolność do czynności prawnych,
• musi ukończyć wyższe studia prawnicze w Rzeczypospolitej Polskiej i uzyskać tytuł magistra lub zagraniczne studia prawnicze uznane w Rzeczypospolitej Polskiej,
•  musi odbyć w RP aplikację adwokacką i złożyć egzamin adwokacki.

Bez wątpienia, aby zostać adwokatem i zostać wpisanym na listę prawników, należy spełnić kilka zróżnicowanych wymagań. Kluczowe tu są przede wszystkim dwa końcowe etapy prawniczej edukacji, a mianowicie odbycie aplikacji adwokackiej, a następnie złożenie egzaminu adwokackiego.

Do przystąpienia do samego egzaminu zawodowego, bez konieczności odbywania aplikacji uprawnieni są:

• doktorzy nauk prawnych,
• osoby, które przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 8 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu zatrudnione były na stanowisku referendarza sądowego, starszego referendarza sądowego, asystenta sędziego lub asystenta prokuratora,
• osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 10 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej przez adwokata lub radcę prawnego w kancelarii adwokackiej, kancelarii radcy prawnego, zespole adwokackim, spółce cywilnej, jawnej, partnerskiej lub komandytowej,
• osoby, które po ukończeniu wyższych studiów prawniczych przez okres co najmniej 5 lat w okresie nie dłuższym niż 10 lat przed złożeniem wniosku o dopuszczenie do egzaminu były zatrudnione w urzędach organów władzy publicznej i wykonywały wymagające wiedzy prawniczej czynności bezpośrednio związane ze świadczeniem pomocy prawnej na rzecz tych urzędów,
• osoby, które zdały egzamin sędziowski, prokuratorski lub notarialny,
• osoby, które zajmują stanowisko radcy lub starszego radcy Prokuratorii Generalnej Skarbu Państwa.

Artykuł powstał przy współpracy z Uczelnią http://www.prawowroclaw.edu.pl/