Mikropale wiercone to rodzaj pali posiadających średnicę mniejszą niż 300 mm. Charakteryzują się one dużą nośnością w stosunku do ich rozmiarów, łatwością wykonania, a także dużą sztywnością osiową, oraz stosunkowo niewielkim osiadaniem. W zależności od technologii wykonania, właściwości różnych rodzajów mikropali mogą nieco się od siebie różnic.
Zastosowanie mikropali wierconych
Mikropale ze względu na ich niewielką średnicę, a także montaż za pomocą lekkiego sprzętu pierwotnie wykorzystywane były przede wszystkim do wzmacniania istniejących już fundamentów na przykład w zabytkowych budynkach. Aktualnie ich zastosowanie jest znacznie szersze. Mikropale wiercone używane są między innymi do:
- zbrojenia skarp
- stabilizacji osuwisk
- posadowienia budowli w trudnych warunkach gruntowych
- posadowienia konstrukcji, o dużym momencie (maszty, słupy energetyczne)
- kotwienia obudowy wykopu
- kotwienia elementów narażonych na wypór.
Rodzaje mikropali wierconych
Mikropale wiercone mogą zostać wykonane za pomocą:
- świdra ciągłego,
- świdra ciągłego w rurze osłonowej,
- świdra ciągłego w technologii CFA,
- świdra ciągłego w technologii CFA, z rurą osłonową,
- żerdzi samowiercących,
- młota o ciężarze od 10 do 90kN
W zależności do potrzeb i założeń projektu, a także warunków gruntowych mikropale mogą być wykonane bez iniekcji, z iniekcją pierwotną i/lub wtórną, z iniekcją wielokrotną, z iniekcją wtórną lub iniekcją selektywną. Mikropale wiercone posiadają odpowiednie zbrojenie wykonane z żerdzi systemów samo wiercących, prętów charakteryzujących się wysoką wytrzymałością, rur, czy też kształtowników stalowych. Mikropale, które przeznaczone są do stałego umiejscowienia w trudnym środowisku, posiadają dodatkowe zabezpieczenia w postaci naddatków materiałowych, a także zbrojeń z podwójnym zabezpieczeniem antykorozyjnym. Silne i odpowiednio zabezpieczone mikropale wiercone są skutecznym i relatywnie niedrogim zabezpieczeniem, dlatego są dość chętnie i powszechnie stosowane w budownictwie różnego typu.
