Cyberprzestrzeń, a właściwie przestrzeń wirtualna lub informatyczna, już od jakiegoś czasu funkcjonuje jako środowisko, w którym kwestia bezpieczeństwa jest niezmiernie istotna. Pociąga to za sobą szereg zmian, zarówno w pragmatycznym, jak i organizacyjno – prawnym wymiarze funkcjonowania systemów bezpieczeństwa.

Obecnie można pokusić się o stwierdzenie, iż cały świat przeniósł się do przestrzeni wirtualnej. Przeniósł się tam w całości, wraz z pozytywnymi oraz negatywnymi aspektami naszego życia. Do tych negatywnych z całą pewnością można zaliczyć różnego rodzaju przestępczość, która w przestrzeni informatycznej rozwinęła się w sposób niebywały.

Naukowe podejście do bezpieczeństwa w cyberprzestrzeni

Naukowcy podkreślają, że w tym kontekście szczególne istotne jest zrozumienie dynamiki zmian środowiska cyberprzestrzeni. Tempo zmian technologicznych oraz szczególny, interaktywny charakter przestrzeni wirtualnej sprawiają, że budowa systemu prawnego – stanowiącego właściwą odpowiedź na szanse i wyzwania związane z obecnością w niej państwa wraz z jego obywatelami – jest zadaniem niezwykle złożonym. Trendy prawa międzynarodowego, kształtujące się od czasu zakończenia zimnej wojny, wyznaczają kurs na traktowanie jednostki jako równoprawnej strony w stosunkach międzynarodowych. Trendy te, co należy podkreślić, zyskują szczególne znaczenie w tzw. społeczeństwie sieciowym.

Coraz większe zagrożenie nie tylko dla samych obywateli, ale i dla całych państw, stanowią małe, trudne do zdefiniowania grupy, których tożsamości często nie sposób określić. Występowanie tego rodzaju zagrożeń należy brać pod uwagę na każdym poziomie, poczynając od zachowania w Sieci indywidualnych użytkowników, a kończąc na kształtowaniu odpowiednich norm prawnych na poziomie krajowym.

Przestrzeń wirtualna to „Nowa Ziemia” dla przestępców

Należy pamiętać o tym, że choć zagrożenia powstające w cyberprzestrzeni stanowią nową, różną od dotychczasowych kategorię wyzwań legislacyjno – organizacyjnych, to stwarzane przez nie problemy w dużej mierze przypominają te, z jakimi stykamy się w tzw. świecie rzeczywistym. Przykładem mogą tu być kradzieże, oszustwa, a nawet terroryzm. Wspólną cechą różnorodnych form przestępczości występującej w przestrzeni informatycznej jest to, iż nieustannie zmuszają one struktury państwa do ewolucji w stronę rozwiązań mniej hierarchicznych, a bardziej elastycznych.

Cyberprzestrzeń staje się obecnie „Nową Ziemią”, niezbadanym wciąż terytorium, na którym trwa ciągła walka o zapewnienie bezpieczeństwa państwa i jego obywateli. Sukces możliwy jest do osiągnięcia jedynie dzięki nieustannej edukacji społecznej oraz działaniom wysoko wyspecjalizowanych w tym kierunku jednostek.

Artykuł powstał przy współpracy z Uczelnią http://www.uth.edu.pl