Odkrywamy polski regionalizm narodowy

Odkrywamy polski regionalizm narodowy

Pamięć i relacja z przebiegu dziejów w wymiarze lokalno-regionalnym odzwierciedlona w literaturze wygląda zupełnie inaczej niż ma to miejsce w przypadku twórczości piśmienniczej głównego nurtu. Relacje lokalne i regionalne mają swoją indywidualną specyfikę, których celem jest utrwalenie charakteru regionalizmu w wielkiej historii całego kraju.

Regionalizm regionalizmowi nie równy

Termin regionalizm wywodzi się od łacińskiego słowa „regio” używanego przez Rzymian na określenie pewnego terytorium. Regionalizm, dawniej prowincjonalizm, jest używany w różnych, nie mających często niemal nic wspólnego, znaczeniach. Dla jednych „region” to część świata jak, np. kontynent czy część kontynentu. Dla innych natomiast „region” to część państwa – formalna lub nieformalna, która dąży do zachowania swej odrębności w stosunku do reszty państwa.

Regionalizm to także elementy językowe, cechy języka (wymowa, wyrazy, forma wyrazowa, konstrukcja składniowa) używane przez ogół ludzi zamieszkujących dany region, mieszczące się w obrębie odmiany ogólnej mówionej, ale różniące się od formy uznanej za ogólnopolską.

Regiony etnograficzne w Polsce

Podstawą do wyznaczenia regionu etnograficznego jest występowanie wśród mieszkańców określonego terytorium zespołu cech odróżniających ich od mieszkańców sąsiadujących terenów jak, np. odmienna gwara, ubiór, budownictwo czy też specyficzne formy zdobnicze. W granicach Polski znajduje się kilka charakterystycznych regionów etnograficznych z charakterystycznymi grupami regionalnymi:

  • Wielkopolska (Bambrzy, Biskupianie, Mazurzy wieleńscy, Chazacy, Chwalimiacy, Krajniacy, Pałuki, Kujawiacy),
  • Śląsk (m.in. Łemkowie, górale żywieccy, Ślązacy),
  • Małopolska (m.in. Lasowiacy, Orawianie, Podhalanie, Zagórzanie, górale pienińscy i szczawniccy, Spiszacy, górale sądeccy, Łemkowie i Bojkowie),
  • Mazowsze (Łowiczanie oraz Kurpie),
  • Pomorze (Kaszubi, Kociewiacy, Mazurzy i Warmiacy).

Lekcja świadomości narodowej

Każdy region w Polsce posiada swoją barwną historię, tradycje czy też charakterystyczne potrawy. Dzięki bogatej ofercie literatury regionalnej dostępnej obecnie na rynku mamy szansę dokładnie poznać fascynujący świat regionalnych obrzędów, strojów, smakołyków towarzyszących obchodom różnych świąt w danej kulturze polskiej. Ta różnorodność historyczna, zwyczajowa, przyrodnicza i architektoniczna jest naszym największym bogactwem, którą warto poznać. Każdy region, dane miasto, obiekt czy też postać historyczna posiada własną, fascynującą legendę, co czyni nasz kraj niezwykle atrakcyjnym pod względem turystycznym i krajoznawczym. Odkrywanie tych miejsc to niezwykła lekcja patriotyzmu, humanizmu, świadomości społecznej oraz światopoglądowej.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *